H.S.V. De Kampioen

Uitslag

Het is wederom een klein peloton dat zich meldt aan de start van de Spaarneduin Competitie deze zondag.  Achtentwintig mannen en twee vrouwen hebben de weg naar Wheelerplanet weten te vinden. Het zijn vooral renners in de categorie overigen. Negentien veel te jonge, veel te snelle, veel te goede renners, met ook nog eens veel te veel talent die het de elf mannen en vrouwen uit de andere categorie, de categorie der sterfelijken,  vandaag eens flink lastig willen maken. 

Direct na de start is het al te merken. De snelheid vliegt direct na de officiële start omhoog. Op de KNWU-site staat bij de aankondiging van deze wedstrijd: “Het peloton rijdt ong. 40-44km/u gem. per ronde”, maar er zijn verdomde weinig renners die zich aan deze adviessnelheid willen houden. Het gevolg is dat de groep ronde na ronde op een lint getrokken wordt. 

Elk moment van schijnbare rust is weer een uitnodiging voor een volgende ontsnappingspoging. De gebroeders Thimo en Dion Kroeze lijken de verjaardag van die laatste te willen vieren met een barbeque waarop ze de resten van wat ooit een peloton was willen roosteren!

Het moet gezegd: het is ook wel weer voor een barbecue! De temperatuur kruipt tijdens de wedstrijd steeds dichter naar de vijfentwintig, achtentwintig, dertig graden Celsius.  Maar waar normale mensen, indachtig het landelijk afgekondigde hitteprotocol, vandaag heel kalmpjes aan doen, jagen deze renners hun hartslagen op tot krankzinnige waarden! 

Keer op keer lijkt de groep te breken. Maar evenzoveel keren worden de gaten in het pelotonnetje weer dichtgereden. Elmer Lise probeert het, zoals gewoonlijk, een fiks aantal malen. Wes Dekkers, kersvers vader die blijkbaar niet lijdt aan de doorwaakte nachten vanwege een babyzoontje dat hongerig is, springt telkens mee. Sam Hutzezon bracht zijn beste benen mee en vliegt er ronde na ronde in. Het is allemaal vergeefs. Het peloton ligt op de grill, maar vrijwel niemand lijkt echt gaar te worden gestookt. 

En dan ineens is daar toch de ontsnapping van de dag. Het is weer Elmer Lise die samen met Wes Dekkers vertrekt. Sam Hutzezon haakt zijn karretje aan en nu zijn ze wel weg! Luuk Thuss wil aansluiten, maar het tempo van de kopgroep is ineens zo buitenaards dat hij wijselijk kiest voor een plaats in het achtervolgende peloton. 

De bel der genade klinkt. De nieuwelingen-dames hebben een makkelijke sprint. Loesanne van der Geest is de enige in deze categorie die vandaag durfde starten. De tien punten zijn dan ook volkomen terecht voor haar.

Bij de vijftig-plus vechten vier honden om het been. Frank Hutzezon (ja, de vader van….talent komt ergens vandaan he…) wint, voor Rick Krijt en Hans Schelvis.

De veertig-plus zien Gerben Voogd winnen. Achter hem is Sebastiaan Sebrechts nummer twee en Juan Vazquez Gonzalez derde. (Ja, Juan, ik weet dat je Juan heet. Maar als jij mij niet groet wanneer ik je tegenkom ga ik volharden in de naam die ik vandaag voor je verzon…)

De overigen zien de kopgroep niet meer terug. Sam wint. Voor Elmer en Wes.

Een eervolle vermelding verdient Kelvin Frank vandaag. Voor de koers werd hij van de weg gereden door een Vette Viets Vlinkert. Het resultaat was een bebloede elleboog. En nee, helaas geen bloed van de Vette Viets Vlinkert maar van Kelvin. Maar het zag er wel enorm heroïsch uit tijdens de koers!!