H.S.V. De KampioenUitslag
Kampioenschap van Spaarnwoude Sportklasse.
Bij de start was gelijk duidelijk wat ons te doen stond. Ten eerste: anderhalf uur en 5 ronden voordat duidelijk zou zijn wie zich kampioen sportklasse van Spaarnwoude mag noemen. Ten tweede een gemengde koers met de elite, beloften, amateurs en junioren. Zodoende starten we met een mannetje of 60 in perfecte weersomstandigheden. Geen wind, dus volgen zou geen probleem moeten zijn tussen de snelle jongens, dacht ik nog. De benen voelde goed maar voorin heb ik niets te zoeken.
Ondergetekende is nog uit de tijd dat de categorie sportklasse de naam liefhebbers droeg. Die naam is naar mijn idee nog steeds de beste omschrijving als ik zo eens om me heen kijk in de eerste ronde en de zwarte nummers opzoek: een mengeling van beginners, gevorderden zonder elite ambities, fanatieke veteranen tot 60+ en echte liefhebbers van de sport die niet altijd slim koersen maar wel heel hard kunnen rijden.
In het begin waren er redelijk wat spelden prikken met steeds kleine groepjes die probeerde weg te komen. Na een half uur koers was er dan toch een groep van tien man die dit wel lukte en gelijk een serieuze voorsprong opbouwde. Goed opletten of daar dan niet iemand van de sportklasse zit mee te
liften. Het bleef zo een paar ronden rustig en het leek zelfs even of het peloton met inmiddels een halve minuut achterstand zijn zege leek te geven.
Die berusting bleek een misrekening, t peloton zetten de achtervolging in en trok het gas vol open met alles op een lint. De snelheid kwam niet meer onder de 50 km ph. De vluchters werden ingerekend waarna het spel opnieuw kon beginnen. De achtervolging zorgen voor meerdere slachtoffers met zwarte nummers die de ontstane gaatjes niet meer konden dichten er zo van achteren af pierden met meerdere tegelijk. De koers ging verder met zo ik heb kunnen zien een nieuwe vlucht van een man of 10 met voor zover ik heb kunnen zien zeker de helft met dezelfde namen als in de eerste vlucht. Wederom zonder een zwart nummer.
Met het ronde bord op 5 liet het peloton niet nog meer vluchters toe en werd alles terug gereden zodat we met 15 overgebleven sportklasse de prijzen moesten gaan verdelen in de eindsprint te weten met 10 zwarte nummer die konden handhaven en 5 zwarte nummers gedubbeld, zeg maar voor spek en bonen.
De sprint werd al op ruim 500 m door clubmaat Corné van der Meijden ingezet, daar was duidelijk niet op gerekend, menig sprinter moest zijn strategie dus snel herzien, chaos. Die ene seconden vertraging in deze cruciale meters doen je kansen snel in rook op gaan. Roy band en Wout de Vries zaten goed en pakten meteen het wiel van Corné en maakten in de laatste rechte lijn dan ook netjes af met respectievelijk een eerste en tweede plek. Corné, specialist van de lange sprint, werd netjes 3e . Zelf dacht hij na afloop 4 e te zijn en was helaas al naar huis om de dik verdiende bloemen in ontvangst te kunnen nemen.
Tja, zo een gemengde koers blijft het opletten van begin tot eind met altijd een koers in de koers. Het publiek op de klapstoeltjes in de zon heeft er zichtbaar van genoten!
Een half uur later sprinten de rode nummers af….
Met sportieve groet Jaap Kooistra